Leef-tijd 2.

22 juni 2024.

Ons korte verblijf in het Verenigd Koninkrijk bracht alles wat we ervan verwachtten. Natuurlijk mocht het typische Britse weer niet ontbreken. ‘Kom maar in juni, dat is de zonnigste maand hier.’ Ja, ja. We hebben de zon iedere dag gezien, dat wel. Maar het was een kwestie van goed opletten. Factchecker: het gezegde ‘na regen komt zonneschijn’ klopt.

Gedurende vier volle dagen werden we ondergedompeld in: ‘Het leven zoals het is: Engeland’. Figuurlijk dan want zoveel regen viel er nu ook weer niet. Die grondige kennismaking lukte perfect omdat we het voorrecht hadden om bij een enthousiast gastgezin te mogen logeren. Met een terechte fierheid lieten ze ons kennismaken met de natuur, historische sites en typische gastronomische gebruiken uit hun regio.

Dag één kwam York aan de beurt. Tijdens een wandeling op de eeuwenoude stadsmuren hadden we een prachtig uitzicht over de binnenstad met de kathedraal als blikvanger. Een ietwat verborgen pareltje was het spoorwegmuseum waar we rustig de tijd namen om weg te dromen bij het zien van de prachtigste treinen die de voorbije eeuw het land doorkruisten. Zelfs het treinstel waarmee ons gastkoppel 65 (!) jaar geleden zijn huwelijksreis maakte stond er nog te pronken. Radio Nostalgie waar ben je als ik je nodig heb?

Dag twee deden we enkele hoogst merkwaardige vaststellingen. Hoe uitzonderlijk is het dat je een gemeente bezoekt die dezelfde naam draagt als jouw gastvrouw? In Saint-Hubert bijvoorbeeld heb ikzelf nog nooit mensen gegidst. Straf dus dat we met Bev(erley) op verkenning gingen in Beverley. In dat kleine plaatsje hebben ze onder andere twéé kerken die de moeite waard zijn om ze te bezoeken. In de eerste kregen we uitleg door een enthousiasteling die er prat op ging dat hij meehielp om de zware doopvont te verplaatsen. Ze moest plaatsmaken voor … een sanitair blok. Binnen, in de kerk! Het gebouw wordt tegenwoordig immers frequent gebruikt als zaal voor optredens en feesten. Daarbij wordt dan nogal wat gegeten en gedronken en dan moet je er toch op voorzien dat de mensen …

En het werd nog straffer! In de tweede kerk mochten we niet binnen omdat daar die dag een gin festival gehouden werd. Wat me doet besluiten dat het geloof het daar heeft moeten afleggen tegen de drankduivel.

Geen bezoek over het kanaal is compleet zonder high-tea. Dit typisch Britse evenement is zoveel meer dan gewoon een kopje thee drinken. We kregen een complete maaltijd voorgeschoteld waarbij zelfs onze gidsen zich bijna verkeken op de hoeveelheid voedsel die we op tafel kregen.

Mocht ik dit in financieel jargon moeten beoordelen dan gaf ik een triple B-rating: Braems Buikje Bol.

Het lief zou zelfs een triple-A geven: Annie At Alles.  

(wordt vervolgd)