Talenknobbel.

17 mei 2024.

Zowat acht jaar nadat ik hier aan een wildvreemde vrouw een ongepast voorstel deed waar ze niet op wenste in te gaan was het opnieuw raak. Ik maakte andermaal een fout die ernstige, ja zelfs verschrikkelijke tot  verschijtelijke, gevolgen had kunnen hebben. En ook deze keer was ik broodnuchter, beste Connor.

Eerst mijn oude kemel nog eens uit de gracht halen. Als kersverse Portugese resident vond ik het toen al mijn burgerplicht om zo vlug mogelijk de taal van dit land te spreken. Ik vroeg dan ook bij mijn eerste bezoek aan de kapster beleefd of ze mijn ‘cabeça’ wou afsnijden. Ze weigerde niet alleen om me te onthoofden, ze kreeg ook nog eens de slappe lach. ‘Cabeça’ betekent namelijk hoofd. Sindsdien weet ik dat het veel beter is om ‘cortar o meu cabelo, por favor’ te zeggen als ik wil geknipt worden.

Deze week had ik opnieuw prijs, ditmaal bij de apotheker. Het lief sukkelde al enkele dagen met de ontlasting en ik besloot haar letterlijke ‘on-gemak’ te helpen oplossen. Mooier kan ik het hier niet verwoorden.

Dat had ik beter in de apotheek ook gedaan want ‘constipado’ omschrijft een probleem dat zich wat hoger in het menselijk lichaam situeert. Het betekent namelijk ‘verkouden’ en niet 'geconstipeerd'. Een typische vertaalfout door een gratis vertaalapp. De apothekeres was duidelijk vertrouwd met dit soort vergissingen want ze wees diplomatisch beide lichaamsdelen aan en we bevestigden onze hulpvraag voor het onderste van de twee. Nu weet ik meteen ook dat het kwaaltje van dienst een ‘obstipaçao’ heet hier in Portugal.    

Begrijpt iedereen stilaan waarom ik op mijn leeftijd nog achter, tussen of op de schoolbanken kruip om beter Portugees te leren? Al moet ik spijtig genoeg bekennen dat het bijna afgelopen schooljaar niet aan mijn verwachtingen voldaan heeft. Een lerares die nooit op tijd komt en zich teveel laat beïnvloeden door de Amerikanen in de klas komt niet overeen met het positieve beeld dat ik van leerkrachten in Vlaanderen heb. Ik kan volledig beamen wat een Vlaamse klasgenoot zegt waar hij stelt dat hij dit schooljaar meer slecht Engels dan goed Portugees leerde.

Vanaf september zal het in het volgende jaar wellicht beter zijn. Dan zal ik weer zeuren dat de lat te hoog ligt want hoe ouder ik word, hoe kleiner mijn talenknobbeltje lijkt te zijn. Maar goed, beter dat dan andere dingen die verschrompelen nietwaar?

Over een paar maanden vliegen we er dus opnieuw vol goede moed in. Net zoals we eind volgende week ook letterlijk nog eens gaan doen.   

Op de volgende blog zullen jullie dus iets langer moeten wachten.